تاریخچه ورزش نابینایان درایران

[nastaran]

مروری بر تاریخچه ورزش نابینایان درایران

{ قبل از ورود به بررسی تاریخچه ورزش نابینایان مفید خواهد بود تا آشنایی مختصری از تعداد افراد نابینا در ایران و جهان کسب نماییم. به طور متوسط در هر دقیقه یک نفر در جهان نابینا می شود 37 میلیون نفر در جهان نابینا و 124 میلیون نفر کم بینا هستند که 400 هزار نفر از این نابینایان در ایران هستند و تنها 77 هزار نفر از آن ها شناسایی شده اند. از 100درصد علل نابینا شدن افراد 60 درصد قابل پیش گیری است و 20درصد از نابینایی ها قابل درمان است و 20 درصد باقیمانده از جمعیت نابینایان به کمک ورزش می توانند از زندگی مستقل و سالمی سود ببرند.}

مفهوم نگارش تاریخ و اهمیت درج نکات مهم در یک برهه از زمان باعث آگاهی و صرف هزینه کمتر جهت دستیابی به تجربیات افراد و آگاهی از دوره های پیشرفت می شود.همچنین این امر باعث ارج نهادن بر زحمات افرادی است که در دوره های مختلف باعث پیشرفت توانائی های یک رشته ورزشی خواه از نظرتربیت بدنی و یا از نظر ورزشی شده اند.


در دوره قاجاریان و قبل از آن بر طبق روایت پیشکسوتان ؛ بهترین محیط از نظر ورزش و تمرین برای افراد نابینای علاقه مند به ورزش شرکت در محیط زورخانه بود در این محیط ایشان بدون احساس خطر از صدمه دیدن می توانستند در محیطی اخلاقی اقدام به ساخت بدن و ذهن خود بنمایند.

در مصاحبه با یکی از پیشکسوتان در خصوص سابقه تاریخی ورزش افراد نابینا در ایران ,ایشان باذکر تجربیات و ذکر مشاهدات پیشینیان خود اظهار می داشت که در اواخر سلطنت قاجاریان سه برادر نابینا در محیط زورخانه ای در شهر نیشابور سال های طولانی اقدام به ورزش می نمودند و اشاره داشتند که چون افراد نابینا به دنبال یافتن محیط امن برای اجرای ورزش بودند بهترین محیط در آن زمان و ازمنه گذشته برای اجرای تمرینات ,محیط گود زورخانه بود زیرا فرد نابینا پس از قرارگرفتن در محیط گود و شناخت محیط اطراف خود به راحتی می توانست در آن محیط بدون آنکه برخوردی با محیط اطراف داشته باشد حرکت نماید و در زمان استفاده از وسایل خاص ورزش زورخانه مانند تخته شنا , میل ,کباده ,سنگ و امثالم مشکلی برای خود و سایر ورزشکاران ایجاد ننماید . همچنین در این محیط افراد نابینا می توانستند با سایر ورزشکاران آشنا شده و از این طریق ضمن معرفی خود و توانایی های خود به ایشان ؛ دوستان صاحب اخلاق و منش پهلوانی برای خود پیدا نمایند.

از حدود نیم قرن اخیر توجه و رسیدگی به امور تربیت بدنی و توانبخشی افراد نابینا همواره متاثر از رسیدگی به امور تربیت بدنی و توانبخشی افراد معلول و استثنایی بوده است. هر گاه رسیدگی به امور سلامتی و تندرستی افراد معلول در متن توجه قرار داشته بالتبع امور تربیت بدنی افراد نابینا نیز بهبود یافته است. در طی این مدت دو دوره را متمایز از یکدیگر می توان در نظر گرفت:

الف) دوره ای که بیشتر تربیت بدنی و توانبخشی افراد نابینا در متن توجه قرار داشته اس

ب) دوره ای که علاوه بر تربیت بدنی و توانبشی افراد نابینا, ورزش نیز در قالب برگزاری مسابقات درون مرزی و برون مرزی بر آن افزوده شده است.

الف)در دوره اول ؛ ارائه خدمات تربیت بدنی و توانبخشی به وسیله سازمان های خدمات اجتماعی؛ سازمان های خیریه و موسسه های خصوصی انجام می گرفت. به کوشش این سازمان ها و موسسات؛ توجه عموم به نیاز ها و حقوق افراد نابینا جلب می گردید و طی برنامه های مراقبتی و توانبخشی؛ به امور تحصیل, تربیت بدنی و فوق برنامه این افراد توجه می گردید. این نگرش ها باعث گردید تا پایه های فکری تاسیس اولین مدارس مخصوص افراد نابینا در ایران درسال 1336 پایه گذاری شود و اولین مدارس خاص نابینایان( حدود سال 1340) در تهران تاسیس گردید همزمان با بازگشایی این مدارس ورزش نابینایان و کم بینایان نیز تحت سرپرستی سازمان رفاه نابینایان در ایران شروع به فعالیت نمود. برنامه های این مرکز بیشتر جنبه های تفریحی, اردویی و فوق برنامه را در بر می گرفت برنامه های تربیت بدنی در مدارس نابینایی بیشتر آموزش تربیت بدنی شامل:
مهارت های ورزشی, ژیمناستیک, کشتی, شنا, فوتبال, شطرنج,شودان, بدنسازی, وزنه برداری, آموزش صف بندی, رژه و آموزش اجرای پیرامید های ورزشی در میان دختران و پسران دانش آموز نابینا بود. این برنامه ها شامل فعالیت هایی هماهنگ و متنوع بود و در این برنامه ها ورزش های داخل مدرسه و ورزش های بین مدرسه ای ارائه می شد. در راستای این فعالیت ها, برگزاری اردوهای ورزشی و تفریحی به طور مرتب در دستور کار این مراکز قرار داشت.

مجتمع نابینایان شبانه روزی شهید محبی با دارا بودن موقعیت مکانی و الگو پذیری از ساخت مراکز آموزشی پیشرفته بین المللی نابینایان به عنوان بزرگترین مرکز آموزشی نابینایان در خاورمیانه به شمار می آمد که امر آموزش و پرورش افراد نابینای مراجعه کننده از کل کشور را بر عهده داشت.

این مجتمع با دارا بودن امکانات استخر شنا, زمین فوتبال, اتاق ورزش, اتاق شطرنج, کلاس آموزش ماساژ و کلاس های فوق برنامه دیگر عهده دار آموزش تربیت بدنی و پر کردن اوقات فراغت افراد نابینا را فراهم می نمود. ورزش های همگانی و انجام تمرینات بدنی در صبحگاه ( ساعت 6) توسط دانش آموزان انجام می شد که این تمرینات از جمله فعالیت های مفید تربیت بدنی همه روزه دانش آموزان این مجتمع بود.

فوتبال به عنوان رشته مورد علاقه افراد نابینا و نیمه بینا از حدود سال 1341 در این مرکز اجرا می گردید و دو زمین مجزای فوتبال جهت استفاده افراد نابینا و نیمه بینا در آن طراحی و ساخته شده بود. دو استخر در این مرکز موجود بود که در یک استخر آموزش ورزش شنا به افراد نو آموز و در استخر دیگر شنای تفریحی برای همه افراد نابینایی که در مهارت شنا تبحر یافته بودند برقرار بود. تعداد معتنابهی تخته شطرنج نابینایی در اختیار خوابگاه ها و افراد قرار داده شده بود تا در اوقات فراغت در محیط های خوابگاهی یا فضای سبز مرکز بتوانند اقدام به اجرای این مهارت فکری بنمایند.

بدنسازی در اتاق ورزش امکان پذیر بود. در این اتاق انواع دوچرخه ثابت,قایق ثابت,هالتر و دیگر وسایل بدنسازی موجود بود. تخته های تشک کشتی جهت اجرای مهارت کشتی و اجرای حرکات ریتمیک ژیمناستیک و ساخت پیرامید های ورزشی توسط دانش آموزان مورد استفاده واقع می گردید.یکی از اقدامات مفید در آن برهه از زمان, آموزش ماساژ به افراد نابینا بود که این نگرش با توجه به قدرت لمس بالای این افراد به خوبی محقق شده بود.

ماساژتوسط دکتر واحدی آموزش داده می شد و یک دوره نیز جهت تکمیل آموزش ماساژ مدرسین نابینا به خارج اعزام گردیدند. مجتمع دیگر نابینایان در تهران, مجتمع خزائلی بود که جهت پر کردن اوقات فراغت دانش آموزان نابینا و تربیت بدنی ایشان از امکانات مرکز توانبخشی رودکی و امکانات موجود در ورزشگاه شهید شیرودی از جمله استخر شنا, کشتی و غیره استفاده می کرد.آموزش و انجام مسابقات شطرنج نیز از جمله ورزش های فکری بود که توسط افراد نابینا در این مجتمع برقرار گردیده بود.

در مصاحبه بایکی از پیشکسوتان نابینا در خصوص ترویج ورزش شطرنج ایشان یادآور شدند که در یکی از مسابقات شطرنج قهرمانی کشور در سال 1347 یک فرد نابینای شرکت کننده از اهالی رشت ضمن شکست دادن کلیه حریفان ؛ حائز رتبه اول کشوری دراین رشته گردید.

ب) دوره ای که علاوه بر تربیت بدنی و توانبخشی افراد نابینا ؛ ورزش نیز در قالب برگزاری مسابقات درون مرزی و برون مرزی بر آن افزوده شده است.
در سال 1357 کمیته ورزش معلولین که ورزش نابینایان نیز بخشی از آن کمیته قلمداد می شد تحت سرپرستی فدراسیون پزشکی اداره می گردید. در سایر استان ها ورزش معلولین تحرک چندانی نداشت و صرفا استان هایی مانند کرمانشاه, لرستان , اصفهان و تهران در زمینه ورزش معلولین و نابینایان فعالیت می نمودند.

ورزش نابینایان تحت قالب کمیته ورزش نابینایان کشور از سال 1358 فعالیت خود را تحت سرپرستی فدراسیون تازه تاسیس معلولین آغاز نمود. اولین رشته هایی که افراد نابینا درآن ها به فعالیت پرداختند رشته های ورزشی گلبال, شطرنج, شنا, دوومیدانی,کشتی, وزنه برداری و شودان بود و اولین مسابقه ورزشی نابینایان به عنوان یک مسابقه بین استانی در رشته گلبال و بین چهار تیم اصفهان, لرستان(دورود), تهران (شهید محبی و خزائلی) برگزار گردید. تمرینات و مسابقات شطرنج در محل سابق کمیته ملی المپیک که به نام خانه ورزش نابینایان نامیده می شد برگزار می گردید. شودان به صورت تفریحی در کنار مسابقات رشته های دیگر برگزار می شد و شنا گران نابینا نیز جهت تمرینات به ورزشگاه شهید شیرودی مراجعه می کردند.

مسئولیت فدراسیون معلولین را تا سال 1359 آقای مهندس گرجیان بر عهده داشتند.

اولین حضور بین المللی مسئولین ورزش معلولین و نابینایان ؛ مربوط به مسابقات بین المللی افراد معلول در هلند (تابستان 1359)بود. هدف از این اعزام کسب تجارب فنی و تهیه منابع, قوانین و مقررات و آشنا نمودن فدراسیون جهانی با ورزش معلولین و نابینایان در ایران بود. پس از بازگشت گروه اعزامی از مسابقات بین المللی هلند, اولین دوره کلاس های مربیگری ورزش های معلولین در چند رشته در همان سال برگزار شد. مربیان پس از آموزش های لازم به استان های خود مراجعت و نسبت به تشکیل تیم های ورزشی اقدام نمودند. اولین دوره مسابقات افراد معلول و نابینا در شهریور ماه 1359 در تهران برگزار شد که نابینایان فقط در رشته شطرنج شرکت داشتند.

از سال 1359 مسئولیت فدراسیون معلولین بر عهده آقای خسروی وفا بوده است.

در اوایل سال 1360 سمیناری در هتل انقلاب تهران تشکیل گردید که در این سمینار اهمیت آغاز به کار رشته های مختلف ورزشی نابینایان متذکر گردید و در راستای راه اندازی و ترویج و توسعه این رشته های ورزشی پیگیری های لازم آغاز شد.

از تحولات دیگر در این سال تغییر نام فدراسیون ورزش های معلولین به فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین بود. از سال 1360 هماهنگ با فعالیت کمیته ورزش نابینایان کشور تحت سرپرستی فدراسیون جانبازان و معلولین, هیئت های تربیت بدنی استان ها نیز تحت سرپرستی ادارات کل تربیت بدنی آن استان و بالتبع هیئت ورزشی معلولین آن استان و بعضا به صورت مستقل فعالیت خود را آغاز نمودند. شروع به کار و فعالیت هیئت های ورزش معلولین و نابینایان در هر استان بستگی به نظر مثبت و موافقت مدیران کل تربیت بدنی هر استان داشت.

از جمله رویداد های مهم بین المللی در زمینه ورزش افراد نابینا تاسیس تشکیلات ورزش های بین المللی نابینایان I.B.S.A.) ( در سال 1981 مطابق با سال 1360 در ایران بود که از آن پس آخرین اخبار قوانین و مقررات رشته های ورزشی نابینایان جهت کمیته ورزش نابینایان در ایران نیز ارسال می شد.
در کل سال 1360 نقطه اوج اولیه فعالیت های ورزشی معلولین و نابینایان در بعد از انقلاب اسلامی محسوب می گردد.

محل استقرار کمیته ورزش نابینایان از سال 1359 تا سال 1362 در محل سابق کمیته المپیک که به نام خانه ورزش نابینایان اطلاق می شد قرار داشت. از سال 1362 هیئت ورزش های نابینایان از محل خانه ورزش نابینایان به محل فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین تغییر مکان داد و تا سال 1366 در همین محل استقرار داشت.

مسئولیت فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین از سال 1363 بر عهده آقای سرخیل قرار داشت و تا پایان مسابقات المپیک سئول و کمی بعد از آن ادامه داشت از سوی دیگر هم سو با توسعه ورزش در میان مردان ؛ با تاسیس انجمن ورزش های بانوان جانباز, معلول و نابینا در سال 1365 , انجمن فوق از بدو تاسیس تحت پوشش معاونت ورزش بانوان فعالیت خود را رسما آغاز نمود این ورزشکاران تا پیش از آن تحت پوشش فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین (هیئت ورزش های نابینایان) فعالیت می کردند.

محل استقرار هیئت ورزش های نابینایان از سال 1366 از محل فدراسیون جانبازان و معلولین به محل دفتر امور مشترک هیئت ها انتقال یافت و از نظر مکانی نیز نابینایان دارای محل مستقل گردیدند اولین حضور ورزشکاران نابینا در میادین بین المللی پس از تحریم دو المپیک آمریکا و شوروی سابق, مربوط به مسابقات پارالمپیک سئول 1988 مطابق با 1367 بود که تیم گلبال نابینایان به همراه تیم های مختلف ورزشی معلولین در این دوره از مسابقات حاضر شدند لاکن به دلیل قرار گرفتن در مقابل تیم رژیم اشغالگر قدس از بازی امتناع کردند و این امر باعث محرومیت ده ساله برای تیم گلبال گردید از سال 1367 مجدد مسئولیت فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین بر عهده آقای خسروی وفا گذاشته شد.

به خاطر شرایط خاص نابینایان و قابلیت های ورزشی که این عزیزان در رشته های مختلف از خود بروز داده بودند, لازم بود امکانات ویژه ای برای این قشر از جامعه کشورمان مهیا گردد لذا در طی یک دوره مسابقات معلولین و نابینایان در سال 1367 موضوع ارتقاء جایگاه ورزش نابینایان به یک کمیته مستقل با آقای درگاهی رئیس وقت سازمان تربیت بدنی در میان گذاشته شد و ایشان جهت آن که هیئت نابینایان از استقلال عمل بیشتری در فدراسیون جانبازان و معلولین برخوردار باشد با ارتقاء این هیئت به یک کمیته مستقل موافقت نمودند و آقای حسینی که از سال 1359 مسئولیت هیئت ورزش های نابینایان را بر عهده داشتند به عنوان مسئول کمیته ورزش نابینایان به خدمت خود ادامه دادند.

از آن پس ورزش نابینایان در ابتدای بزرگراه آزمون های پیش رو و اثبات لیاقت خود در حفظ جایگاه به دست آمده و دسترسی به امکانات بیشتر قرار گرفت. با استقلال عمل بیشتر ورزش نابینایان و به حول و قوه الهی و با پیگیری های لازم موضوع تشکیل هیئت های ورزشی نابینایان در استان ها مطرح که مورد تصویب سازمان تربیت بدنی قرار گرفت و به ادارات کل تربیت بدنی استان ها ابلاغ و هیئت های ورزشی نابینایان در استان ها به صورت رسمی فعالیت مستقل خود را آغاز نمودند.

در این زمان ورزش نابینایان جایگاه های بایسته خود را در مراکز استان ها به دست آورد و هدایت این تشکیلات نو پا در دستور کار کمیته ورزش نابینایان کشور قرار گرفت آمار جذب نابینایان و کم بینایان ورزشکار رو به افزایش می نمود و پیش بینی های لازم برای گسترش سطح فعالیت و اختیار عمل بیشتر این کمیته ورزشی لازم به نظر می رسید و لذا در سال 1368 موضوع در شورای عالی تربیت بدنی سازمان مطرح و موافقت شد که کمیته ورزش های نابینایان فدراسیون به سطح نائب رئیسی فدراسیون در امور نابینایان ارتقاء یابد و کماکان در تشکیلات ورزشی جانبازان و معلولین کشور به فعالیت خود ادامه دهد. آقای معمایی در آن سال نائب رئیس فدراسیون در امور نابینایان شدند و آقای مظلومی مسئولیت کمیته ورزش نابینایان را تا سال 1370 بر عهده گرفتند. از سال 1370 به بعد آقای مظلومی به عنوان نائب رئیس فدراسیون و رئیس کمیته نابینایان به خدمت خود ادامه دادند.

محل استقرار ورزش نابینایان از سال 1368 به محل فدراسیون جانبازان و معلولین باز گشت.

از دیگر تغییرات مهم و اثر گذار در ورزش نابینایان در سال 1368 ادغام فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین با بخش تربیت بدنی و ورزش بنیاد مستضعفان و جانبازان در یکدیگر بود. با همگام شدن فعالیت بنیاد با فدراسیون ؛ توانمندی های ورزشی نابینایان سیر صعودی گرفته و باعث فعالیت رو به رشد ورزش این قشر گردید و در زمینه برگزاری جشنواره های فرهنگی, ورزشی و اردو های متعدد جهت آماده سازی ورزشکاران و اعزام های متعدد و کسب مقام ها تاثیر زیادی را بر جای گذارد. این ادغام تا سال 1375 به قوت خود باقی بود. به پشتوانه تلاش های صورت پذیرفته در دهه 1358- 1368 و جهت تثبیت هر چه بهتر موقعیت ورزش نابینایان و کم بینایان در فدراسیون جانبازان و معلولین و معاونت ورزش بانوان در دهه 1368- 1378 از لحاظ آموزشی و پرورشی این عزیزان تلاش های بسیاری صورت پذیرفت از جمله آموزش رشته های مختلف ورزشی به منظور ارتقاء سطح آگاهی مربیان و داوران در اولویت قرار گرفت .در پی آن برنامه های مندرج در تقویم ورزشی سالیانه افزایش یافت. با برگزاری مستمر مسابقات در رشته های گلبال, دوومیدانی, وزنه برداری, شنا, کشتی, جودو, شودان و شطرنج قابلیت های ورزشی این عزیزان با رشد قابل توجهی مواجه و در سطح داخلی و همچنین برون مرزی نمایان گردید.

اولین اعزام بین المللی موفقیت آمیز ورزشکاران نابینا در رشته کشتی قهرمانی جهان بود در این مسابقات که در کشور هلند 1990 مطابق با 1369 برگزار شد تیم ایران به مقام اولی جهان با کسب یک مدال طلا, دو نقره و یک برنز دست یافت. پس از این پیروزی ورزشکاران نابینا و کم بینای کشورمان موفق شدند در برخی از رشته ها مانند وزنه برداری قدرتی با حضور شایسته فاتح سکوی نخست قهرمانی در این رشته گردند و در مسابقات وزنه برداری قدرتی قهرمانی جهان در اسپانیا 1994, آمریکا 1995 و کانادا 1996 سه بار به مقام قهرمانی جهان در رشته وزنه برداری دست یابند. همچنین ورزشکاران نابینا و نیمه بینا در مسابقات بین المللی دوومیدانی قهرمانی جهان در استرالیا 1999 توانستند به مقام های مهمی دست یابند.

در سال 1370 نگارنده با جلب حمایت شهرداری ؛ اقدام به راه اندازی یک محیط سنتی زورخانه جهت نابینایان در مجتمع ورزشی شهید محبی تهران نمود که افراد نابینا ساعت ورزش خود رادر این محیط به آماده سازی بدن خود بگذرانند.

در این محیط افراد با پوشیدن لباس مخصوص زورخانه به اجرای نرمش می پرداختند و سپس از تخته شنا ؛ میل ؛ کباده و سنگ استفاده می نمودند. در بخشی از این محیط سکویی برای مرشد در نظر گرفته شده بود که با توجه به مهارت افراد نابینا در نواختن ضرب و داشتن صوت خوش از خود آن ها به عنوان مرشد سود برده می شد.

در سال 1372 به مناسبت روز جهانی نابینایان توسط همین افراد نابینا ؛ اجرای نمایش ورزش زورخانه در سالن والیبال مجموعه ورزشی شیرودی تهران به اجرا در آمد. در سال 1375 تحقیقی تجربی پیرامون آموزش تربیت بدنی به افراد نابینا از طریق روش تصاویر برجسته شده ورزشی توسط نگارنده صورت پذیرفت که به عنوان یک روش جدید تدریس تربیت بدنی به افراد نابینا برای اولین بار در جهان ؛ از طرف سازمان) I.B.S.A (مورد تائید قرار گرفت و در مجله Blind Sport معرفی گردید. همچنین در طی سال های 1368 تا 1375 برای اولین بار تحقیقاتی پیرامون وسایل و ابزار مورد استفاده رشته های مختلف ورزشی افراد نابینا توسط نگارنده صورت پذیرفت که شانزده تحقیق منجر به ابداع وسایل جدیدی گردید . این ابداع و اختراعات ضمن ثبت ؛ به تایید سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران نیز رسید و موجب تحولاتی در اجرای رشته های ورزشی گلبال؛ دوو میدانی؛ دوچرخه سواری ؛ فوتبال و .......گر گستردگی سطح فعالیت های ورزشی این عزیزان و افتخارات غرورآفرین ایشان در میادین پر شور ورزشی داخلی و خارجی موجبات جلب نظر و تحسین مسئولین سازمان جهانی ورزش های نابینایان ( I.B.S.A.) را فراهم نمود و در سال 1378 و به دنبال بذل هماهنگی و پیگیری های لازم ریاست فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین و بخش امور ورزش نابینایان و کم بینایان در جلب حمایت ریاست ( I.B.S.A.) قرار گرفت و همچنین موافقت رئیس سازمان تربیت بدنی منجر به تاسیس فدراسیون ورزش های نابینایان و کم بینایان در ج. ا. ایران گردید. فعالیت رسمی این فدراسیون از مهر ماه سال 1378 آغاز شد و آقای خداوردی به سمت رئیس فدراسیون انتخاب شدند.

با تشکیل فدراسیون مستقل ورزش های نابینایان و کم بینایان, عضویت رسمی این فدراسیون در سازمان جهانی ( I.B.S.A.) پذیرفته شد.

از موفقیت های دیگری که در سال 1378 فدراسیون تازه تاسیس نابینایان و کم بینایان به آن دست یافت ریاست منطقه آسیایی ( I.B.S.A.) بودکه تا پایان سال 2002 بر عهده آقای خداوردی رئیس فدراسیون نابینایان و کم بینایان گذاشته شده بود در بعد پژوهشی برای اولین بار در ورزش معلولین و نابینایان یک مقاله در زمینه ورزش نابینایان توسط نگارنده به پنجمین کنگره بین المللی پارالمپیک سیدنی 2000 ارائه شد که مورد پذیرش واقع گردید. این مقاله در زمینه دوچرخه سواری نابینایان بود و در بخش بیو مکانیک آن کنگره حائز رتبه دوم گردید از جمله تغییرات مهم و حساس پس از تشکیل فدراسیون نابینایان, می توان از شکل گیری مستقل انجمن ورزش بانوان نابینا در سال 1379 یاد کرد. انجمن فوق تحت پوشش معاونت ورزش بانوان عهده دار فعالیت های ورزشی و آموزشی بانوان ورزشکار نابینا گردید.

همچنین در همین سال اولین حضور بین المللی بانوان نابینا ورزشکار را در مسابقات شطرنج در اسپانیا 2000 مطابق با 1379 را شاهد بود از جمله رویداد های مهم سال1379 مطابق با 2000 تشکیل کمیته پارالمپیک ج. ا. ایران بود که پس از تایید کمیته ملی المپیک کشورمان رسما فعالیت خود را جهت پیشبرد اهداف ورزش معلولین قطع عضو, قطع نخاع, فلج مغزی, کم توان ذهنی و نابینایان را بر عهده حضور قدرتمند وزنه برداران قدرتی نابینا و کم بینا پس از سال 1378 تداوم داشت و قهرمانی این دلاوران تاکنون ادامه داشته است.

ایشان در مسابقات هلند2000 , جمهوری چک 2002 , کانادا 2003 و مجدد جمهوری چک 2005 چهار بار دیگر مقام قهرمانی جهان را از آن ج. ا. ایران نمو با تغییراتی که در قوانین و مقررات ( I.B.S.A.) به وجود آمد رشته ورزشی جودو, جانشین رشته ورزشی کشتی گردید و در طی سال های 1381 تا کنون جودو کاران نابینا در پنج مسابقه بین المللی شرکت نموده اند که حاصل آن بیش از هشت مدال طلا, نقره و برنز بوده است.

همچنین اولین حضور شنا گران نابینا در مسابقات جهانی کانادا 2003 مطابق با 1382 کسب یک رتبه دومی در این دوره از مسابقات جهانی بود.

همزمان با افتخار آفرینی قهرمانان ورزشی نابینا در میادین داخلی و بین المللی, فعالیت های پژوهشی نیز در موازات این افتخارآفرینی ها تداوم یافته است. یکی دیگر از رویداد های ورزشی نابینایان در سال 2002 مناسب سازی رشته بسکتبال برای افراد نابینا و کم بینا توسط نگارنده بود که این ابداع به یازدهمین کنگره بین المللی ( I.C.E.V.I.) نابینایان در هلند معرفی شدو مورد پذیرش جهت ارائه واقع گردید بر اساس انتخابات فدراسیون نابینایان در سال 1382 مسئولیت فدراسیون ورزش های نابینایان و کم بینایان بر عهده آقای هادی زاده قرار گرفت. جهت ارائه مقالات و دست آورد های علمی و پژوهشی ورزش نابینایان و با تلاش بخش آموزش و پژوهش فدراسیون نابینایان اولین کنگره ورزش نابینایان در سال 1383 در تهران افتتاح گردید.

در مسابقات پارالمپیک آتن 2004 مطابق با 1383 اولین مدال پارالمپیک ؛ در رشته جودو نابینایان کسب گردید.

در مجموع از سال 1369 تا کنون ورزشکاران نابینا و نیمه بینا کشورمان در مسابقات پارالمپیک ؛ جهانی ؛ منطقه ای و بین المللی موفق به کسب بیش از 110 مدال شامل 65 طلا ؛ 26 نقره و 19 برنز شده اند.